Minął rok od parlamentarnego zwycięstwa PiS. Stąd też wszelkiego rodzaju podsumowania i rozliczenia są jak najbardziej naturalne. A skądinąd wiadomo przecież, że “jeszcze się taki nie narodził, który by wszystkim dogodził”, jak słusznie prawi mój Ojciec, więc osób niezadowolonych z przeprowadzanych zmian nie brakuje. Tylko w tym miejscu należy podkreślić, że najbardziej niezadowoleni są ci, którzy… stracili władzę. Nie mam jednak zamiaru silić się na holistyczną ocenę rządu Beaty Szydło. Ale ponieważ jestem dziennikarzem, niejako z automatu z uwagą przyglądałem się temu wszystkiemu, co działo się w mediach publicznych. Wiadomo, koszula bliższa ciału. Nie ukrywam, że tak samo jak wielu kolegów i koleżanek liczyłem na “dobrą zmianę”. I mimo różnych zastrzeżeń, które pozwoliłem sobie opisać w felietonie “List otwarty do Niepokornych: Ogarnijcie się, do jasnej cholery!”, ten rok można uznać za udany. Z mojego punktu widzenia najważniejszym zjawiskiem jest zniesienie blokady informacyjnej w telewizji publicznej. Dzięki Wiadomościom i pracy Marzeny Paczuskiej Polacy w końcu dowiedzieli się o sprawach, które w poprzednich latach były ordynarnie zamilczane.
To jak wygląda sytuacja w mediach publicznych po roku od objęcia przez PiS władzy? Czy Jacek Kurski jest dobrym prezesem? Co się stało z #infocasting – pomysłem Michała Rachonia na otwarcie zawodu dziennikarza? Czy młodzi dziennikarze mają teraz szanse na znalezienie pracy w mediach? O tym wszystkim Adrian Wachowiak rozmawiał z Joanną Lichocką. Według posłanki PiS doszło w tym czasie do zasadniczych zmian. “Udało się wyłączyć nienawiść” – mówi Lichocka. Członkini Rady Mediów Narodowych nie chciała komentować polityki kadrowej Jacka Kurskiego, która swego czasu wzbudziła wiele kontrowersji, ale podkreśliła, że “w telewizji cały czas pojawiają się nowe osoby, przypływ świeżej krwii następuje”. Lichocka mówiła również o nowych propozycjach programowych i zdradziła kulisy konkursu na prezesa TVP. Zapraszam do słuchania:
